پرسش:
مرگ، نه نابودي نردبان زندگي ابدي است؛ يعني انسان با مرگ از زيستن در اين جهان محدود، به سراي جاويداني قدم ميگذارد كه هيچگونه ناراحتي در آن نيست.
بديهي است كه اين امر، خود نسبت به انسان لطف بزرگي است. علاوه بر اين، اگر مرگ نبود، مشكلات زيادي به وجود ميآمد؛ مثلاً هر شخصي هزاران پدر سالخورده و از كار افتاده داشت كه بايد زندگي آنان را اداره كند. بديهي است كه اين مشكل بزرگ اجتماع را ميكرد، به طوري كه تمام استعداد و نبوغ افراد صرف حل مسائل و مشكلات شخصي و خانوادگي ميشد و مردم ديگر نميتوانستند بيرون از اين دايره محدود به ترقيات مادي و معنوي برسند.
خوشا آن كه با انجام اعمال نيك در دنيا، خود را براي استفاده از نعمتهاي بيشمار الهي در سراي جاويد آماده قرآن كريم در اين باره ميفرمايد:
«تَحيَّتُهم يَوم يَلْقَونه سَلامٌ وَاَعَدّلهم أجْراً كَريمَاً؛ احترام نيكوكاران روزي كه به لقاء الله ميرسند سلام و امنيت و بشارت است و خداوند براي آنان اجر كريم آماده فرموده»(12)
12) احزاب، 43 .
نظرات شما عزیزان: